Τριμερής Επιτροπή Χρυσού (TGC)Tripartite Gold Commission

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗ 

H Τριμερής Συνθήκη Επιτροπή Χρυσού ((Tripartite, Trilateral, Trillenium Pact, GOLD COMMISSION) TTTGC – USA, France and UK, η οποία είναι η ισχύουσα συνθήκη μεταξύ των διεθνών κυβερνήσεων (World Governments – Λονδίνο 1921) και όσων έχουν ιδρυθεί το 1944/5-1994/5, που συστάθηκε στο πλαίσιο της συμφωνίας του Bretton Woods για μια ενιαία περίοδο πενήντα (50) ετών, η οποία διέκοψε τη λειτουργία του το 1994 και που εκκαθαρίστηκε το 1997 αφού εκπλήρωσε την περίοδο που συμφωνήθηκε

https://1997-2001.state.gov/regions/eur/tripartite_gold_commission.html

Κυκλοφόρησε από το Γραφείο Ευρωπαϊκών και Καναδικών Υποθέσεων, Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, 24 Φεβρουαρίου 1997

Ιστορία

Τον Σεπτέμβριο του 1946, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία ίδρυσαν την Τριμερή Επιτροπή για την Αποκατάσταση του Νομισματικού Χρυσού (TGC). Η επιτροπή έχει τις ρίζες της στο Μέρος ΙΙΙ της Συμφωνίας του Παρισιού για την Επανόρθωση, που υπογράφηκε στις 14 Ιανουαρίου 1946 σχετικά με τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις. Σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού του 1946, οι τρεις Σύμμαχοι κατηγορήθηκαν για την ανάκτηση νομισματικού χρυσού που λεηλατήθηκε από τη Ναζιστική Γερμανία από τράπεζες στην κατεχόμενη Ευρώπη και την τοποθέτησή του σε μια «δεξαμενή χρυσού».

Οι αξιώσεις κατά της δεξαμενής χρυσού και η επακόλουθη αναδιανομή του χρυσού στις διεκδικούσες χώρες επρόκειτο να εκδικαστούν και να εκτελεστούν από τους τρεις Συμμάχους. Οι Σύμμαχοι ίδρυσαν το TGC για αυτόν ακριβώς τον σκοπό και το εντόπισαν στις Βρυξέλλες. Το TGC δεν ήταν υπεύθυνο για την ανάκτηση του χρυσού: Οι ίδιοι οι Σύμμαχοι ανέκτησαν όλο το νομισματικό χρυσό από την κατεχόμενη Γερμανία και από ουδέτερα έθνη στα οποία τον είχαν μεταφέρει οι Ναζί.

The Gold Pool Distributions

Οι αναγνωρισμένες αξιώσεις έναντι της δεξαμενής νομισματικού χρυσού, όπως καθορίστηκε από την TGC, υπερέβησαν κατά πολύ το ποσό του νομισματικού χρυσού που ανακτήθηκε στην πραγματικότητα. Επομένως, σύμφωνα με τους όρους της Συμφωνίας του Παρισιού του 1946 (που υπογράφηκε από όλους τους ενάγοντες), η TGC καθιέρωσε ένα σύστημα αναλογικής αναδιανομής βάσει του οποίου κάθε χώρα θα λάμβανε περίπου το 65% της αναγνωρισμένης απαίτησής της.

Το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού στη δεξαμενή αναδιανεμήθηκε στις διεκδικούσες χώρες τις δεκαετίες του 1940 και του 1950 με τη μορφή «οιονεί τελικών» πληρωμών. Διάφοροι παράγοντες περιέπλεξαν τις πληρωμές σε ορισμένες αιτούσες χώρες μέχρι πολύ πρόσφατα. Η τελευταία χώρα που έλαβε «οιονεί τελική» πληρωμή ήταν η Αλβανία. Η πληρωμή αυτή πραγματοποιήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1996.

Με την ολοκλήρωση της διανομής στην Αλβανία, συνολικά 5,6 μετρικοί τόνοι νομισματικού χρυσού (αξίας περίπου 60 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ) παραμένουν πλέον στους λογαριασμούς της TGC στην Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης και στην Τράπεζα της Αγγλίας. Αυτός ο υπολειπόμενος νομισματικός χρυσός αντιπροσωπεύει το χρηματικό ποσό που παρακρατήθηκε από τις διεκδικούσες χώρες. Δεν είναι "υπολειμματικό" ή "υπόλοιπο".

Ελβετικό χρυσό στο TGC Gold Pool

Οι Σύμμαχοι διαπραγματεύτηκαν ξεχωριστές συνθήκες με κάθε ουδέτερη χώρα που είχε ναζιστικά περιουσιακά στοιχεία στο τέλος του πολέμου. Η συμφωνία της Ουάσιγκτον του 1946 είναι η συνθήκη των Συμμάχων με την Ελβετική Κυβέρνηση που αντιμετωπίζει το ζήτημα του νομισματικού χρυσού, μαζί με άλλα ζητήματα περιουσιακών στοιχείων των Ναζί. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας της Ουάσιγκτον, οι Ελβετοί μετέφεραν χρυσό αξίας 250 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων στη δεξαμενή χρυσού που διαχειρίζεται η TGC.

Η πληρωμή της Ελβετίας στη δεξαμενή χρυσού ολοκληρώθηκε με μεταφορά χρυσού από τον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας στην Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης σε λογαριασμό που δημιουργήθηκε για την TGC. Η Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης επιβεβαίωσε ότι όλος ο χρυσός που μεταφέρθηκε από τον λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας αποτελούνταν από ράβδους ανάλυσης των ΗΠΑ. Κανένας από αυτόν τον χρυσό δεν παραμένει στον λογαριασμό TGC σήμερα.

Λειτουργία TGC

Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία διευθύνουν το TGC μέσω των Επιτρόπων τους. Επί του παρόντος, οι οικονομικοί σύμβουλοι των τριών εθνών στις Βρυξέλλες εκτελούν αυτή τη λειτουργία. Το μόνο επιτελείο αποτελείται από τον Γενικό Γραμματέα, Emrys T. Davies. Το TGC ενοικιάζει χώρο γραφείων στη βρετανική καγκελαρία στις Βρυξέλλες.

Χώρες αιτούντες

Αλβανία
Αυστρία
Βέλγιο
Τσεχοσλοβακία
Ελλάδα
Ιταλία
Λουξεμβούργο
Ολλανδία
Πολωνία (συμπεριλαμβανομένου του Danzig)
Γιουγκοσλαβία

[τέλος εγγράφου]

ΠΗΓΗ US DEPARTMENT OF STATE

ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ:

History

In September 1946, the United States, Britain, and France established the Tripartite Commission for the Restitution of Monetary Gold (TGC). The commission has its roots in Part III of the Paris Agreement on Reparation, signed on January 14, 1946 concerning German war reparations. Under the 1946 Paris Agreement, the three Allies were charged with recovering monetary gold looted by Nazi Germany from banks in occupied Europe and placing it in a "gold pool."

Claims against the gold pool and subsequent redistribution of the gold to claimant countries were to be adjudicated and executed by the three Allies. The Allies founded the TGC for exactly this purpose and located it in Brussels. The TGC was not responsible for the recovery of the gold: The Allies themselves recovered all monetary gold from occupied Germany and from neutral nations to which the Nazis had transferred it.

The Gold Pool Distributions

Recognized claims against the monetary gold pool, as determined by the TGC, greatly exceeded the amount of monetary gold actually recovered. Therefore, in accordance with the terms of the 1946 Paris Agreement (signed by all claimants), the TGC established a proportional redistribution system under which each country would receive approximately 65% of its recognized claim.

Most of the gold in the pool was redistributed to claimant countries in the 1940s and 1950s in the form of "quasi-final" payments. Various factors complicated payments to some claimant countries until very recently. The last country to receive a "quasi-final" payment was Albania. That payment took place on October 29, 1996.

With the completion of the Albania distribution, a total of 5.6 metric tons of monetary gold (worth about US$60 million) now remains in the TGC's accounts at the Federal Reserve Bank of New York and at the Bank of England. This remaining monetary gold represents the sum of money that was withheld from claimant countries. It is not "residual'' or "leftover."

Swiss Gold in the TGC Gold Pool

The Allies negotiated separate treaties with each neutral country that held Nazi assets at the conclusion of the war. The 1946 Washington agreement is the Allies' treaty with the Swiss Government that addresses the question of monetary gold, along with other Nazi-asset issues. Under the terms of the Washington agreement, the Swiss transferred 250 million Swiss francs-worth of gold to the gold pool administered by the TGC.

Switzerland's payment to the gold pool was accomplished by transferring gold from the Swiss National Bank's account at the Federal Reserve Bank of New York into an account established for the TGC. The Federal Reserve Bank of New York has confirmed that all of the gold transferred from the Swiss National Bank account consisted of U.S. assay bars. None of this gold remains in the TGC account today.

TGC Operation

The U.S., United Kingdom, and France run the TGC through their Commissioners. Currently, the three nations' economic counselors in Brussels serve this function. The only staff consists of the Secretary General, Emrys T. Davies. The TGC rents office space in the British chancery in Brussels.

Claimant Countries

Albania
Austria
Belgium
Czechoslovakia
Greece
Italy
Luxembourg
Netherlands
Poland (including Danzig)
Yugoslavia

[end of document]

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ»

Β. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ: ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΙΛΟΝΙΚΗΤΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΈΘΝΟΥΣ: Τα κεφάλαια αυτά είναι κληρονομικό δικαίωμα των Κυρίαρχων, Αυτοχθόνων, Ιθαγενών εν γένει λαών ες αεί. Είναι γνωστά επίσης ως «η Παγκόσμια Διευκόλυνση του Χρέους» (Global Debt Facility). Διέπονται από τις Διεθνείς Συνθήκες και που θα έπρεπε να φρουρούνται με διαφάνεια και ασφάλεια και να διασφαλίζονται προς όφελος όλων των χωρών μελών και που αφορά και την Ελλάδα αλλά και κάθε Έλληνα Πολίτη αλλά και κάθε Άνθρωπο γενικότερα. Παράγωγα του πλούτου των Κληρονομικών Ταμείων Διεθνούς Εξασφάλισης, διατηρούνται καταχωρημένα στους ειδικούς Θεσμικούς Μητρικούς και Παράλληλους «Υπερκαλυμμένους λογαριασμούς» (OVER BALANCED) ή/ και «Κύριους λογαριασμούς» (GLOBAL MASTER CASH AND CHIPS ACCOUNTS - GMC & CA), ή / και τους «Διεθνείς Συγκεντρωτικούς Λογαριασμούς», (INTERNATIONAL COMBINED COLLATERAL ACCOUNTS ), στην Τράπεζα Ελλάδος καθώς και σε όλες τις υπόλοιπες εμπορικές τράπεζες με έδρα την Ελλάδα και που ελέγχονται από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS - Bank of International Settlements), την Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank), Federal Reserve και τις κεντρικές τράπεζες των χωρών δια μέσου των γκρίζων/ μαύρων οθονών (Επίπεδο υψίστης ασφαλείας). Οι συμφωνίες που υπογράφησαν για την οικονομική σταθερότητα του πλανήτη, τη διαχείριση και τον έλεγχο της παγκόσμιας ταμειακής επάρκειας και όπου επίσης συμφωνήθηκε να τηρούνται οι ισολογισμοί των παραγώγων των κατατεθειμένων κεφαλαίων στους παράλληλους καταπιστευματικούς λογαριασμούς ήταν οι ακόλουθες:

1.0 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ – ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ: 1.1. Διακυβερνητική συμφωνία που υπογράφη κατά την ημερομηνία 23-11-1982 στο Λευκό Οίκο ΗΠΑ – Ουάσιγκτον DC και έχοντας αρ. αναφοράς «USSCANN.58957G89G78FG-97FD8G7F8D7-7789FD8G98F-9F8F889F890-0001″ με το πρωτόκολλο αριθ. 558-22821, 1.2. H Τριμερής Συνθήκη Επιτροπή Χρυσού ((Tripartite, Trilateral, Trillenium Pact, GOLD COMMISSION) TTTGC – USA, France and UK, η οποία είναι η ισχύουσα συνθήκη μεταξύ των διεθνών κυβερνήσεων (World Governments – Λονδίνο 1921) και όσων έχουν ιδρυθεί το 1944/5-1994/5, που συστάθηκε στο πλαίσιο της συμφωνίας του Bretton Woods για μια ενιαία περίοδο πενήντα (50) ετών, η οποία διέκοψε τη λειτουργία του το 1994 και που εκκαθαρίστηκε το 1997 αφού εκπλήρωσε την περίοδο που συμφωνήθηκε, 1.3. Η Συνθήκη «Butler, Charles H.» – «Δημιουργώντας εξουσία των μέσων» – Ηνωμένες Πολιτείες Επιτροπή Γερουσιαστών «The Treaty Making Power of the Means, United States Senator Committees), 1.4. Η Συμφωνία «The Green Hilton Agreement» – Γενεύη 1963-1966 με εγγύηση που επικυρώθηκε ως διεθνής συναίνεση (the Guarantee is Declared on by International Consent) και η οποία εγγύηση επικυρώθηκε και καθιερώθηκε δυνάμει της διάσκεψης στο Ίνσμπρουκ, -Αυστρία το 1964, Πρακτικά Δημοκρατικός «Royden J», 1.5. Η Συνθήκη που αφορά τον κανόνα του χρυσού « Making Power in the Defence of the Senates part in Treaty Making and the Foreign Controller of Gold Act, (1972) in the Senate of the United States» Τόμος II, κεφάλαιο 7, 1.6. Διεθνής Επιτροπή (Χάγη 1968), η οποία μεταφέρθηκε στο Καταπίστευμα και του ιδρύματος στο πλαίσιο του εποπτικού ρόλου και την προστασία του ελεύθερου Κόσμου και όλες τις μεταγενέστερες αναθεωρήσεις αυτών που ανέλαβαν να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τις Διεθνείς Εξασφαλίσεις των Συνδυασμένων Λογαριασμών αλλιώς γνωστό ως το Παγκόσμιο Ταμείο ταμειακής Διευκόλυνσης (International Panel (The Hague 1968) which transferred to the Trust and Foundation in its supervisory role and in protection of the free world.) and subsequent revisions thereof governing the management and control of International Collateral Combined Accounts otherwise also known as the Global Debt Facility).

2.0 ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ – ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: 2.1. Συνθήκη των Παρισίων (Treaty of Paris) της 10 Δεκ 1898, 2.2. Συνθήκη «Jekyll Island» (Georgia των ΗΠΑ, 1908-1910), 2.3. Ο νόμος «Aldrich» – ΗΠΑ 1910, 2.4. Δημιουργία της Παγκόσμιας Τράπεζες «Federal Reserve System» (Washington, USA, 1913), 2.5. Η Συνθήκη του Λονδίνου 1920, 2.6. Τριμερής Συμφωνία μεταξύ των Εθνών (Trilateral Tripartite Trillenium Pact Between Nations), Λονδίνο 1921, 2.7. Ο Κανόνας του χρυσού (The Gold Act) – ΗΠΑ 1924, 2.8. Το δεύτερο σχέδιο των Εμπειρογνωμόνων (The Second Plan of the Experts), 1929

2.9. Δημιουργία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements - BIS), 20η Ιανουαρίου του 1930, 2.10. Η συμφωνία της Χάγης (1930) 2.11. Η συμφωνία της Άπω Ανατολής που διέπει τα Συνδυασμένα Αποθετήρια (Far East Combined Depositories Agreement), 1932 1945, 2.12. Η Συμφωνία του Bretton Woods – 1944-1971 και που ισχύει μέχρι και σήμερα, 2.13. Η B.I.S. / Σύμμαχοι συμφωνία – Βέρνη, Ελβετία, 1946 -1948, 2.14. Η συμφωνία Πράσινη Hilton – Γενεύη, Ελβετία, 1963-1968, 2.15. Schweitzer Διάσκεψης – Innsbruck, Αυστρίας το 1964, 2.16. Οι συμβάσεις Schweitzer Χάγη, Κάτω Χώρες, το 1968 και τις αναθεωρήσεις αυτών, 1972, 1984, και 1998 Washington Panel) 2.17. Η Εφορευτική / Διορισμός Sole Διαιτητής συμφωνίες (1995) 2.18. The Washington Panel -1998, 2.19. Η συνθήκη για τον Σεβασμό της Συνθήκης Δικαιωμάτων (Bangkok 2003), 2.20. Η Συνθήκη που υπογράφηκε στο Bretton Woods του New Hampshire Αμερικής (The Bretton Woods Agreement), 1944 – 1971, * 2.21. Η Συνθήκη που υπογράφηκε από τους Συμμάχους και την B.I.S. (The B.I.S. / Allies Agreement), Βέρνη Ελβετίας 1946-1968 2.22. Οι Συμβάσεις Schweitzer στη Χάγη, Κάτω Χώρες, το 1968 και τις αναθεωρήσεις αυτών, 1972, 1984, και 1998 (The Schweitzer Conventions The Hague, Netherlands, 1968 and revisions thereof, 1972, 1984, and 1998 Washington Panel), 2.23. Η Συνθήκη για την Εκλογή και Διορισμός του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΗ (The Election / Appointment of Sole Arbiter Agreements), 1995, 2.24. Το συνέδριο στην Αμερική (Washington Panel) – 1998, 2.25. Η συνθήκη για τον Σεβασμό της Συνθήκης που αφορά τα Διακαιώματα (The Treaty for Respecting the Rights Treaty) – Bangkok 2003.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΒΑΓΕΝΑ - ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ

ΚΑΝΑΛΙ YOUTUBE

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: #ΓΕΩΡΓΙΑ_ΒΑΓΕΝΑ ΤΗΛ.:,6997255597 & 6993013015 e-mail: georgiavayena@gmail.com IΣΤΟΤΟΠΟΣ: https://georgiavayena.blogspot.com TWITTER: https://twitter.com/georgiavayena FACEBOOK: https://www.facebook.com/georgiavayena ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ: ΒΟΤΣΗ 64, ΠΑΤΡΑ